Royal Enfield

Als je het mij vraagt is de beste manier om te reizen in India met een motor en dan van het merk Royal Enfield. In 1950 is de productie van deze motor begonnen en sindsdien is er niet veel veranderd aan het model. Het is technisch gezien dan ook een waardeloos apparaat waar je de garantie van hebt dat er om de 300 km wel iets aan kapot is. De liefde voor de motor begon in Fort Cochin, ik zag er eentje staan en dacht: "Donders een betere manier om te reizen door India is er niet."

Toen we in Sri Lanka een medereiziger ontmoet hadden die er eentje had gekocht en zijn avondturen vertelde was ik helemaal verkocht. Jo was niet zo enthousiast als ik maar zag ook wel wat in mijn idee. Dus in Chennai begon onze motorjacht. Zonder dat we dan ook de balle verstand van motors hadden en geen flauw idee wat voor papieren je nodig had, zijn we naar een dealer gegaan.
Je zou verwachten: een dealer heeft een paar motors staan je zegt wat je wilt en dan ga je zaken doen. Maar nee, zo gaat dat hier niet. Factor 1 is: heb erg, maar dan ook erg veel geduld. Je zegt wat je wilt en de eigenaar van de motorzaak zegt dat hij wel wat kan regelen. Een handgebaar, wat inhoudt dat je vijf indiaanse minuten moet wachten (in werkelijkheid varierend van 15 min tot 1,5 uur) en er komt een Enfield, maar dan niet voor de prijs die je gevraagd hebt maar voor het driedubbele. Zo zijn we in Chennai zo'n 10 dealers afgegaan waar het resultaat elke keer hetzelfde was. Boos worden, vriendelijk lachen en grapjes maken, proberen te onderhandelen, wie weet kom je tot een juist bedrag, maar al deze skills werkten niet.

Dus besloten we maar eens wat informatie op te zoeken hoe het nou precies werkt en wat je nodig hebt voor een motor. Bleek niet zo ingewikkeld te zijn: een kentekenbewijs voor de motor en een vezekering die je voor enkele jaren betaalt. In Chennai lukte het ons niet, dus dachten: wellicht in Kalkutta ! Ik moet zeggen dat dit geen goed idee was, kalkutta is een grote stad en het verkeer is een grote gekte. Je moet gek zijn als je daar op een motor wilt gaan rijden . Je moet helemaal gek zijn als je nog nooit motor hebt gereden en je wilt het eigenhandig leren in een gekte van verkeer. Maar ja, ik ben gek, en als ik iets in mijn hoofd heb dan moet het er komen. Dus vol nieuwe moed en met een lichte angst gingen we weer op zoek. Geloof mij, op zoek gaan naar een Enfield in India is een goede test voor de relatie. Na twee dagen in de hitte in smerige staatjes op zoek naar een motor waar men te veel voor vragen is hard werken.

Zo hadden we een prachtig model gezien, helemaal wat ik wilde, welke 40000rs zou moeten kosten maar men vroeg er 65000 voor terwijl een nieuwe 80000 kost en deze motor was al 6 jaar oud. Na een paar uur kwamen we tot een prijs van 60000 wat echt niet acceptabel was. Aangezien Jo op het punt stond om mij te verlaten en mij achter te laten in mijn Enfield-droom besloten we onze wegen te splitsen. Ik in mijn eentje op Enfieldjacht en Jo op kledingjacht. Zo kwam ik een kerel tegen die mij wel wilde helpen, ik sprong achter op zijn motor en we reden door Kalkutta op allerlei mensen af die hij vroeg of ze een Enfield hadden. Uiteindelijk kwamen we bij een jongen die er eentje had en wilde verkopen. Niet het juiste model, maar de prijs kwam in de buurt. Dus ik dacht; laat ik maar eens gaan rijden. Hartslag zat in mijn keel want verdomome hoe werkt zo'n ding ?! en al het verkeer om je heen die je opzei duwt. Dus ik deed een poging om de morot te starten, ging natuurlik al fout. Moest de choke gebruiken. Vervolgens had ik de motor aan en wilde ik wegrijden, tja waar zit versnelling een. Toch maar ff vragen hoe zoiets werkt, dan maar gezichtsverlies lijden. Korte uitleg en weg was ik. Prachtig geluid als een trektor. Maar wat een gekkenhuis, iedereen haalt je overal in de motor is zwaar maar gelijktijdig prachtig om te rijden. Toch kwam ik op het wijze besluit om er niet eentje te kopen. Ten eerste veel te duur en ten tweede in grote steden is het geen doen. Maar mijn hart wordt nu zo af en toe gerustgesteld want ik mag er af en toe eentje huren haha. Jo had meer succes en heeft een prachtig Indiaas shirt gekocht !

Wie weet in een ander land een ander merk komt mijn wens nog uit. Dus moeders, het is nog niet helemaal over......