Genaaid door een boeddhistische monnik
Door: Jo
Blijf op de hoogte en volg Jojanneke
23 Juni 2009 | India, New Delhi
Inderdaad, we hebben India verlaten om ons aan te sluiten bij de Sri Lankaanse Tamil Tijgers! Voordat de vlaggenzetters in NL in paniek raken zal ik nog even snel onze laatste stops in India beschrijven. In de Ashram hebben Jelte en ik elkaar aangenaam verrast. Toen ik met koorts op bed lag heeft hij om VIJF UUR de wekker gezet (ik had nooit gedacht dat hij na zijn nachtdiensten bij de politie ooit nog zoiets zou doen) om deel te nemen aan het spirituele vuurritueel. Hij heeft het hard geprobeerd, maar mediteren om vijf uur 's morgens bleek onmogelijk. In de tussentijd was ik me aan het voorbereiden op mijn Selfless Deed, een vast onderdeel in de Ashram. "Helaas helaas" voor Jelte was er niks voor mannen, dus ik heb het volgehouden om TWEE UUR LANG in mijn eentje een steeds groter wordende afwas te doen. How about that?! Het spirituele gedeelte ging ons toch een beetje boven de pet, dus we gingen door naar Periyar Wildlife Park, om daar olifanten te spotten. Dit werd allemaal erg, erg serieus genomen. We waren met 3 toeristen op 3 gidsen (zie foto), waaronder 1 met een enorm jachtgeweer. Wij dachten: nu moet het goedkomen! Maar helaas, na 7 uur wandelen en ons blindstaren op sporen en poep was het resultaat: 1 bison op 1 km. afstand en 1 hertje. Aah.. Het leukste gedeelte was het feit dat ons derde groepslid ons uitnodigde voor het diner en vervolgens niks zei :) Via de prachtige theeplantages van Munnar (zie foto) zijn we doorgegaan naar Madurai, waar ze a la Jesus Christ Superstar De Tempel van India helemaal hebben verkracht met TL-lampen/neonverlichting en kraampjes. Absurd. Snel door dus naar het Franse Ponducherry, waar we voor het eerst ruzie hebben gemaakt met een rickshawdriver, en meteen twee keer! We zijn naar het circus geweest (we moesten wel: er stond aangekondigd dat het "with real Russian artists" was! Dit konden we niet missen) en nu weten we waarom de Indier zo dik zijn. Er was een waar eetoffensief georganiseerd: elke tien minuten kwamen er 20 mannetjes binnen met 1. chips en popcorn 2. (nu moet men dorstig zijn) cola 3. suikerspin (want nu zullen de kinderen inmiddels wel zeuren), en ga zo maar door. Het leek wel alsof niemand op de show lette! Dus wij hebben extra hard geklapt, vooral omdat het in India (en Sri Lanka, zo blijkt) de gewoonte is om voor het einde van een show/bioscoopfilm/concert weg te lopen. Wij voelden ons bijna onbeleefd om tijdens Brown's "Angels en Demons" (de enige film die in india in het Engels wordt vertoond) tot aan de aftiteling te blijven zitten. Maar we vonden dat we onze cultuur ook een beetje moesten laten gelden :) Vandaar naar het heerlijk rustige strandplaatsje Mamallapuram om vervolgens in Chennai naar Colombo, Sri Lanka, te vliegen.
Sri Lanka. We hebben een lijstje gemaakt met de meest in het oog springende verschillen met India:
- Het afval gaat hier in de afvalbak ipv op straat.
- De toeter wordt hier alleen gebruikt indien nodig. In India wordt getoeterd 1. als je iemand inhaalt 2. als je iemand wilt inhalen 3. als iemand te dicht op je rijdt 4. als je zin hebt.
- De mannen hier vinden mij wel aantrekkelijk, wat helaas 1 keer uitmondde in een dubbele aanranding in een zo volle bus dat ik niet direct doorhad dat ik niet betast werd omdat de man achter me nu eenmal geen ruimte had om zijn handen ergens anders te houden...
- Je hoeft je hier niet onveilig te voelen: op elke 10 meter staat een tot op de tand toe bewapende soldaat (zie foto). Elke lokale bus wordt per rit minstens 3x staande gehouden, waarna iedereen de bus moet verlaten en de politie/soldaten de bus ondersteboven keren. Wij mogen altijd blijven zitten, en er wordt vriendelijk naar ons gelachen. De situatie is hier absurd: men denkt hier echt dat nu de Tamilleider gedood is, de oorlog na 30 jaar echt voorbij is. En dat terwijl er tijdens de oorlog iig 3 presidenten en 2 politieke leiders vermoord zijn. We helpen ze hopen...
Het grootste verschil is echter de enorme, niet te vermijden naaierij. Je moet hier echt elke seconde van de reis op je hoede zijn. Het ergste voorbeeld was in Kandy, de eerste plek die we bezochte na het onder je huid kruipende Colombo (na 7u mag je op veel plaatsen niet meer komen en is alles afgezet!). We werden uitgenodigd om in een boeddhistische monastery rondgeleid te worden en "oh, it's your lucky day!", we kregen de chief monk te zien, een halfblinde man van 92. Wij hebben weinig met religie, maar de man ging ons zegenen (zie foto), en we werden toch een beetje stil. We kregen een wit draadje "very secret!", dat we altijd af moesten doen als we vlees of ei aten. Bovendien waren niet alleen wij, maar ook onze hele familie verzekerd van een leven zonder ongelukken in het verkeer, hetzij per land, hetzij in de lucht. We konden niet gelukkiger zijn. Aan het eind werd ons een donatie gevraagd voor de medicins van de chief monk. We streken over ons hart. Toen we met een gelukzalig gevoel over straat liepen en een Sri Lankaan over onze "very lucky encounter" vertelden werd ons lachend gevraagd "how much did you pay?"-de chief monk leeft in een enorm luxueus paleis en ontvangt nooit mensen. Oke...
De rest van de reis was trouwens een groot hoogtepunt. Eerst gingen we naar Sigirya, de overblijfselen van een stad uit de vijfde eeuw voor christus op de bovenkant van een rots (zie foto). Daarna hebben we Adam's Peak beklommen (zie foto), een pelgrimstocht van meer dan 5000 traptreden (we hadden geen knien meer over daarna...) naar de top van een berg waar een grote voetstap te vinden is, die ofwel van Adam is toen hij uit de hemel viel, ofwel van Buddha toen hij naar de hemel ging, ofwel van de Hindugod Shiva. Met dit fantastische gegeven in ons achterhoofd bleven we onszelf pushen om door te gaan, ook al was het ijskoud en regende het af en toe. Bovenop de berg konden we nergens een voetstap vinden en door de mist konden we het door de Lonely Planet geprezen uitzicht ook niet zien. Maar WAT een "sense of accomplishment"! We waren erg trots op onszelf. Vanuit Adam's Peak pakten we de trein voor een onbeschrijfelijk mooie reis naar Haputale (zie foto), een hillstation. Daar liepen we helaas allebei een voedselvergiftiging op (en toen ik de restauranteigenaar vroeg of hij het betreffende gerecht van de rekening wilde halen gaf hij ons welgeteld 10 cent korting! Kortom: "we moesten niet zeiken"), maar de wandelingen waren echt fantastisch. Ook daar was een hoogtepunt, World's End, waar je schijnbaar honderden meters in de diepte kan kijken. Uiteraard hadden we ook nu weer een bewolkte dag uitgekozen :)
En nu zitten we in Surfersoord Aragum Bay. Na 1 ochtend les van een Zuidafrikaanse Brit die in Sneek woont (of all places!) bleek Jelte, zoals ik al voorspeld had, een enorm natuurtalent en hij is nu niet meer te houden. Je houdt het maar enkele uren vol, maar de rest van de dag denkt hij terug en 's nachts kan hij niet slapen omdat hij al aan de volgende ochtend denkt. We ZOUDEN een bord delen, maar je begrijpt al: ik kreeg geen kans om mijn skills te laten zien... :P Maar die blik in zijn ogen als van een klein kind zorgen dat ik dit meteen weer vergeet. Al wordt het nog moeilijk om hem hier weg te sleuren, want op 3 juli vertrekt ons vliegtuig weer terug naar India... Wens me succes!
Heel veel liefs van 1 surfdude en 1 vriendin van een surfdude met iets minder potentie om ook surfdudin te worden, maar die toch 1x op haar bord op een golf heeft gestaan!
Sri Lanka. We hebben een lijstje gemaakt met de meest in het oog springende verschillen met India:
- Het afval gaat hier in de afvalbak ipv op straat.
- De toeter wordt hier alleen gebruikt indien nodig. In India wordt getoeterd 1. als je iemand inhaalt 2. als je iemand wilt inhalen 3. als iemand te dicht op je rijdt 4. als je zin hebt.
- De mannen hier vinden mij wel aantrekkelijk, wat helaas 1 keer uitmondde in een dubbele aanranding in een zo volle bus dat ik niet direct doorhad dat ik niet betast werd omdat de man achter me nu eenmal geen ruimte had om zijn handen ergens anders te houden...
- Je hoeft je hier niet onveilig te voelen: op elke 10 meter staat een tot op de tand toe bewapende soldaat (zie foto). Elke lokale bus wordt per rit minstens 3x staande gehouden, waarna iedereen de bus moet verlaten en de politie/soldaten de bus ondersteboven keren. Wij mogen altijd blijven zitten, en er wordt vriendelijk naar ons gelachen. De situatie is hier absurd: men denkt hier echt dat nu de Tamilleider gedood is, de oorlog na 30 jaar echt voorbij is. En dat terwijl er tijdens de oorlog iig 3 presidenten en 2 politieke leiders vermoord zijn. We helpen ze hopen...
Het grootste verschil is echter de enorme, niet te vermijden naaierij. Je moet hier echt elke seconde van de reis op je hoede zijn. Het ergste voorbeeld was in Kandy, de eerste plek die we bezochte na het onder je huid kruipende Colombo (na 7u mag je op veel plaatsen niet meer komen en is alles afgezet!). We werden uitgenodigd om in een boeddhistische monastery rondgeleid te worden en "oh, it's your lucky day!", we kregen de chief monk te zien, een halfblinde man van 92. Wij hebben weinig met religie, maar de man ging ons zegenen (zie foto), en we werden toch een beetje stil. We kregen een wit draadje "very secret!", dat we altijd af moesten doen als we vlees of ei aten. Bovendien waren niet alleen wij, maar ook onze hele familie verzekerd van een leven zonder ongelukken in het verkeer, hetzij per land, hetzij in de lucht. We konden niet gelukkiger zijn. Aan het eind werd ons een donatie gevraagd voor de medicins van de chief monk. We streken over ons hart. Toen we met een gelukzalig gevoel over straat liepen en een Sri Lankaan over onze "very lucky encounter" vertelden werd ons lachend gevraagd "how much did you pay?"-de chief monk leeft in een enorm luxueus paleis en ontvangt nooit mensen. Oke...
De rest van de reis was trouwens een groot hoogtepunt. Eerst gingen we naar Sigirya, de overblijfselen van een stad uit de vijfde eeuw voor christus op de bovenkant van een rots (zie foto). Daarna hebben we Adam's Peak beklommen (zie foto), een pelgrimstocht van meer dan 5000 traptreden (we hadden geen knien meer over daarna...) naar de top van een berg waar een grote voetstap te vinden is, die ofwel van Adam is toen hij uit de hemel viel, ofwel van Buddha toen hij naar de hemel ging, ofwel van de Hindugod Shiva. Met dit fantastische gegeven in ons achterhoofd bleven we onszelf pushen om door te gaan, ook al was het ijskoud en regende het af en toe. Bovenop de berg konden we nergens een voetstap vinden en door de mist konden we het door de Lonely Planet geprezen uitzicht ook niet zien. Maar WAT een "sense of accomplishment"! We waren erg trots op onszelf. Vanuit Adam's Peak pakten we de trein voor een onbeschrijfelijk mooie reis naar Haputale (zie foto), een hillstation. Daar liepen we helaas allebei een voedselvergiftiging op (en toen ik de restauranteigenaar vroeg of hij het betreffende gerecht van de rekening wilde halen gaf hij ons welgeteld 10 cent korting! Kortom: "we moesten niet zeiken"), maar de wandelingen waren echt fantastisch. Ook daar was een hoogtepunt, World's End, waar je schijnbaar honderden meters in de diepte kan kijken. Uiteraard hadden we ook nu weer een bewolkte dag uitgekozen :)
En nu zitten we in Surfersoord Aragum Bay. Na 1 ochtend les van een Zuidafrikaanse Brit die in Sneek woont (of all places!) bleek Jelte, zoals ik al voorspeld had, een enorm natuurtalent en hij is nu niet meer te houden. Je houdt het maar enkele uren vol, maar de rest van de dag denkt hij terug en 's nachts kan hij niet slapen omdat hij al aan de volgende ochtend denkt. We ZOUDEN een bord delen, maar je begrijpt al: ik kreeg geen kans om mijn skills te laten zien... :P Maar die blik in zijn ogen als van een klein kind zorgen dat ik dit meteen weer vergeet. Al wordt het nog moeilijk om hem hier weg te sleuren, want op 3 juli vertrekt ons vliegtuig weer terug naar India... Wens me succes!
Heel veel liefs van 1 surfdude en 1 vriendin van een surfdude met iets minder potentie om ook surfdudin te worden, maar die toch 1x op haar bord op een golf heeft gestaan!
-
23 Juni 2009 - 12:22
Anna:
In 1 woord: fantastisch!!:D ik heb hier zitten smullen van alle verhalen! Houdt de moed erin;) Volgens mij zijn jullie goed aan elkaar gewaagd;) Veel liefs! -
23 Juni 2009 - 13:25
Ilse:
Aaah wat tof om te lezen! Ik geniet met je mee! Je schrijft leuk, Jo! Binnenkort zal ik je weer een mail-update doen, dikke kus! -
23 Juni 2009 - 16:02
Irene:
Zoals altijd, lig ik weer helemaal dubbel van je geweldige manier van vertellen jojo!!
Hilarische momenten daar dus (als je uiteindelijk kunt relativeren dat je afgezet bent en je lover je board heeft gejat!)..
Geniet ze verder in Sri Lanka! denk aan je!
kusssss -
23 Juni 2009 - 22:06
Mark:
Wat een geweldige ervaringen doe je daar op. Ik hoop dat je voor ons nog vele smakelijke verhalen gaat delen. We hebben een Body Bord in de folder staan volende week. zal er eentje opsturen ;). Kan je met je Surf God de golven in Kus uit Veenendaal -
29 Juni 2009 - 08:03
Julia:
Jo! wat een toestanden, leuk he dat ik 3 maanden lang achter neushoorns aan ga, gelukkig weet jij nu een beetje hoe dat is! En denk erom: wel een beetje 'respect for the material!' Jelte jij ook! -
01 Juli 2009 - 10:00
Rintje:
Hey J&J!
Om jaloers van te worden! mooie verhalen zeg. Na jullie uitgelachen te hebben kijk ik toch stiekem wel even op de site.
Wij komen er volgende week aan. maandje in Rajasthan en een weekje bij Goa. Nog tips voor plaatsen/stranden/omgeving van Goa?
Rintje
-
01 Juli 2009 - 14:08
Gerbrich :
He neef en aanhang!
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Vier maar even feestje daar in het verre oord!
Groetjes Gerbrich + aanhang -
04 Juli 2009 - 18:35
Irene:
hi jojo... morgen ben je jarig!!!!
hoop dat je een hele leuke en bijzondere verjaardag hebt liefie..
zal je morgen een verjaardagsmail sturen!!
dikke zoen -
05 Juli 2009 - 09:14
M&m:
Jojanneke van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Liefs,
Midas
-
05 Juli 2009 - 21:36
Lilian:
joo!!! gefeeeliciteeerd!!heb je je een beetje laten verwennen door je lover en alle aanbidders daar?;) leuke verhalen!! zit helemaal mee te genieten hier!!! enjoy every moment!!! kuss -
08 Juli 2009 - 08:52
Rianne:
He Jo (en Jelte ook natuurlijk!)
'Eindelijk' heb ik bij iemand de naam van je site weten los te peuteren en ik moet zeggen jullie verhalen zijn weergaloos. Geniet ervan joh!
Hier in NL is de USCompetitie weer van start gegaan met veel terrasjes, poolen, sneak previewen en film kijken met Emma.
Liefs Rianne -
15 Juli 2009 - 16:03
Prima Adresje...:
Aloha, reizigerz!!! Jelte, als dat je echte naam nog is, thanx voor je motivatie man. Ik ben er helemaal uit en er zijn wat concretere plannen.... Maar nu lekker vakantie, dus bankhangen en niet skaten noch surfen, ik mis j(e)ullie. Maar maak me eens ècht jaloers en kom met tropische chillfoto's ipv al die paupershit daar. PS. niet te veel met hier mailen, is verloren tijd ;D -
16 Juli 2009 - 12:42
Zusje Van:
Ajoh, die wannabe chief monk kon het geld prima gebruiken voor een oogprothese! Ik zeg: altruïstische daad, goed gedaan hoor:)
en Jelte, geef dat bord ook eens aan mijn zus, verdomme..
Kusjes! -
19 Juli 2009 - 17:56
Fam.Rijpstra:
Heey Jelte en Jojanneke,
Wat een super verhalen om te lezen. Jullie maken heel wat mee zeg.
Wij hebben genoten van jullie spannende verhalen.
Heeeel erg veel plezier en geniet ervan.
Dikke tuuut José en familie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
