Bijna in puntje Zuid-India!

Lieve allemaal,

Een nieuwe update vanuit India, inmiddels honderden kilometers verderop. Goa was echt een paradijs voor de geest, zo blijkt achteraf. Je kunt er helemaal NIKS (en geloof het of niet, blijkbaar ben ik daar stiekem toch ook goed in!) behalve lezen, eten en bier drinken. Onze enige activiteit was het huren van een brommer, hetgeen ons meteen voor het eerst in contact bracht met De Autoriteiten hier. Een boete voor het niet dragen van een helm EN het niet bij ons hebben van een rijbewijs. De overduidelijk corrupte politieagent eiste 1000 rupee (de locals betaalden 100...), maar toen kwam het onderhandelingstalent van een oud-politieagent goed van pas: "Sir, come on! I have also been a policeman! can't we pay less?" En zowaar, met 50 procent korting konden we onze tocht vervolgen.

De volgende stop; Hampi. Een mix van de Deltastrook (een prachtige rivier met veel groene natuur), Noord-Afrikaanse rotsen en Oud-Griekse ruines. Echt onbeschrijfelijk mooi. We verbleven in een hostel aan de andere kant van de rivier, met een eigen porch swing (verandaschommel? Dat doet het apparaat geen eer aan..). Om daar te komen moest je 10 rupee betalen in een klein roeibootje. Wat schetst onze verbazing-ook al maakt het bootje al water als er alleen maar mensen in zitten, op een gegeven moment zaten we met 15 mensen EN drie motoren op 1 overtocht. Alles kan hier in India.

Vanuit Hampi namen we een nachttrein naar Mysore. Mijn assertiviteit werd zwaar op de proef gesteld toen een vrouw, terwijl we al met 8 mensen een bank voor 4 mensen deelden, mij letterlijk aan de kant schoof om te gaan liggen, wat mij de resterende 3 uur overliet om met een halve bil op de bank te blijven zitten. De volgende keer zeg ik er wat van :) Mysore was helaas geen succes. Gelukkig had onze hotelkamer TV, dus we hebben voornamelijk ontzettend slechte B-films gekeken (Richard Gere's rol in The Hoax maakt dat hij opeens toch nie meer zo'n aantrekkelijke man is...). Absoluut hoogtepunt van Mysore is het paleis van de Maharaja. Maar als je met honderden Indiers in een trein door alle vertrekken loopt maak je je meer zorgen of je niet flauwvalt :)

Dus nu zijn we in Cochi, een historische havenplaats. Het lijkt wel alsof de tijd hier vooruit is gegaan, of in ieder geval alsof het India niet is. Het lijkt wel een luxe villawijk in een westers land. ze zijn hier wel weer, net als in Hampi, heel goed in niet-efficient zijn. De vissers halen hier in een 12-urige werkdag 200 keer de visnetten omhoog. Waarom? In Hampi varen ze in ronde bootjes. Waarom? Jeltes antwoord is altijd: traditie. maar India heeft gewoon wat rare trekjes. de meest opvallende moeten hier toch even op een rijtje gezet worden:

- als Indiers met hun hoofd schudden )wobbling) betekent dit, afhankelijk van de gezichtsuitdrukking en de stand van de mond, "ja", "nee" of "misschien". We kunnen het helaas niet nadoen, maar gisteren zagen we iemand van achter wild zijn tanden poetsen, en de beweging die je hoofd dan maakt komt er sterk mee overeen.

- als je denkt dat iemand wordt gewurgd of zich heel erg verslikt of een heel erge aandoening aan zijn keel heeft, blijkt dat gewoon een Indier te zijn die zijn mond spoelt. Waar wij gewoon een paar keer spoelen en spugen, moet het water hier blijkbaar met zoveel mogelijk geluid minstens 100 keer je mond en keel door.

- nog een staaltje efficientie, of de doorbraak van de Melkert-baan. Waar Nederlands restaurants 1 ober hebben om de bestelling op te nemen en het eten te brengen (behalve dan misschien bij De Beurs, waar je alleen de mensen met terminals mag aanspreken, zucht..), hebben ze hier 10 mensen in dienst. 1 iemand brengt het menu, iemand neemt je bestelling op, iemand brengt je borden, iemand brengt het eten, enz. En de hierarchie is schrijnend-de etenbrenger kijkt niet eens naar de tafelschoonmaker.

- ze rijden hier links! Het went nog steeds niet! Dat liedje "kijk links, kijk rechts, en nog een keer" zit er te goed in.. maar tot nu toe ben ik nog geen een keer aangereden (en dit klop ik ook meteen weer af).

En er zijn veel meer dingen, maar er moet natuurlijk nog iets te raden overblijven :) Voor wie alvast wat vlaggetjes vooruit wil zetten: overmorgen gaan we naar Munnar om een trektocht door de bergen te maken. We zijn blijkbaar toch meer outdoorsy dan ik had verwacht en per ongeluk houd ik opeens toch van wandelen. Ik ben benieuwd voor wat voor persoonlijke verrassingen ik nog meer kom te staan...!

Liefs, Jo.